-
1 granic|a
f 1. (państwowa) border; (obszaru) boundary- pilnie strzeżona granica a closely guarded border- niestrzeżona granica an unguarded border- granica lądowa/morska the land/sea border- granica polsko-niemiecka the Polish-German border- granica Polski z Czechami the Polish-Czech border, the border between Poland and the Czech Republic- rewizja granic the redrawing of frontiers a. borders- granice województwa/parku narodowego the boundaries of the voivodeship/national park- granica lasu the tree line- granica wiecznych śniegów the (permanent) snow line- lotnisko znajduje się poza granicami miasta the airport is outside the city limits- na granicy on the border- nad granicą close to a. near the border- przy granicy close to a. near the border- baza wojskowa przy granicy z Rosją a military base close to the Russian border- przez granicę across the border- wyznaczyć/wytyczyć granic to draw/mark a. designate the border- uznać granicę to recognize the border- przekroczyć granicę to cross the border- strzec granicy to guard the border- naruszyć granice Wojsk. to violate the borders- być a. przebywać za granicą to be abroad- w kraju i za granicą at home and abroad- opuścić granice kraju w ciągu 48 godzin to leave the country within 48 hours- otworzyć/zamknąć granicę to open/close the border- granice zamknięto ze względu na epidemię the borders have been closed because of the epidemic- wyjechać za granicę to go abroad2. przen. (linia podziału) borderline, boundary- granica pomiędzy dobrem i złem the borderline between good and evil- granice ludzkiego poznania the limits of human understanding- dolna/górna granica wieku the minimum/maximum age limit, the lower/upper age limit- górna granica płac the wage ceiling, the maximum a. upper wage limit- jej rozpacz nie miała granic her despair knew no bounds- moje zaufanie do niego ma swoje granice my confidence in him has its limits- była na granicy wytrzymałości nerwowej she was on the brink of a nervous breakdown- nienawiść/miłość/poświęcenie bez granic boundless a. infinite hatred/love/devotion- odwaga bez granic boundless a. limitless courage- kochać bez granic to love without measure- frekwencja wyborcza w granicach 60% a voter turnout in the area of 60%, a voter turnout of around 60%- temperatury w granicach 10-15 stopni temperatures in the 10-15 degree range- koszt w granicach 1000 złotych a cost in the region of 1000 zlotys, a cost of around 1000 zlotys- wynik mieści się w granicach błędu statystycznego the results are within the margin of error- działać w granicach prawa to act within the law- wydawać pieniądze w granicach rozsądku to spend money within reason- być wyczerpanym do (ostatnich) granic to be at the limits of one’s endurance- doprowadzić kogoś do ostatecznych a. najdalszych granic to push sb too far- posunąć się do ostatecznych a. najdalszych granic to go too far- przekroczyć granice dobrego smaku/dobrego wychowania/przyzwoitości to overstep the boundaries of good taste/the boundaries of good manners/the bounds of decency- jej skąpstwo przekracza a. przechodzi wszelkie granice her stinginess knows no bounds4. Mat. limit- granica funkcji the limit of the function- granica lewostronna/prawostronna the left-hand/right-hand limit- granica ciągu/szeregu the limit of a sequence/series- granica całkowania the limit of integration- □ granica naturalna Geog. natural border■ zielona granica pot. illegal border crossing- przejść przez zieloną granicę to cross the border illegally- wszystko ma swoje granice! enough is enough!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > granic|a
-
2 naruszać
impf naruszyć* * *(-am, -asz); perf -yć; vt(granice, prawo, pokój) to violate; ( równowagę) to upset* * *ipf.naruszyć pf.1. (= przekraczać, łamać, zaburzać) (dyscyplinę, reguły, postanowienia) violate; (granicę, terytorium) encroach on ( sth); (plan, harmonogram) interfere with ( sth); ( równowagę) disturb; naruszać prawo break l. infringe the law; naruszać zasady break l. violate the rules.3. (= nadłamywać) break; (= lekko uszkadzać) chip, damage; (= lekko ranić) injure.4. (= ujawniać) reveal, betray.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > naruszać
-
3 przekr|oczyć
pf — przekr|aczać impf vt 1. (przejść) to cross [granicę, próg, rzekę, rów] 2. (przewyższyć) to exceed [normę, liczbę, poziom, wiek]- przekroczyć dozwoloną prędkość to exceed the speed limit- przekroczyć stan konta to overdraw- dawno już przekroczył czterdziestkę it’s been quite some time since he turned forty- wyniki badań przekroczyły najśmielsze oczekiwania the research results have exceeded the most daring expectations- normy zanieczyszczenia powietrza są znacznie przekrone the air pollution norms have been exceeded3. (naruszyć prawo) to overstep [normy, zasady, granice]- burmistrz przekroczył swoje kompetencje the mayor has exceeded his authority■ przekroczyć Rubikon książk. to cross the RubiconThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przekr|oczyć
См. также в других словарях:
naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… … Słownik języka polskiego
granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… … Słownik języka polskiego
naruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naruszaćam, naruszaća, naruszaćają, naruszaćany {{/stl 8}}– naruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, naruszaćszę, naruszaćszy, naruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nienaruszalny — «taki, którego nie można naruszyć, zmienić, pogwałcić; nietykalny» Nienaruszalne prawo. Nienaruszalne granice … Słownik języka polskiego
nietykalny — nietykalnyni «taki, którego nie można naruszyć, poruszyć, uszkodzić, przywłaszczyć, obrazić; mający zagwarantowane konstytucyjnie prawo do zachowania całości cielesnej, do ochrony własności osobistej itp.» Nietykalne granice państwa. Cudza… … Słownik języka polskiego
wykroczyć — dk VIb, wykroczyćczę, wykroczyćczysz, wykroczyćkrocz, wykroczyćczył wykraczać ndk I, wykroczyćam, wykroczyćasz, wykroczyćają, wykroczyćaj, wykroczyćał 1. «dopuścić się jakiegoś przewinienia, naruszyć obowiązujące przepisy, zasady, reguły»… … Słownik języka polskiego